وقتی آب در لایه های بالایی جو یخ می زند، ممکن است بلورهای کوچک، تخت و شش ضلعی یخ تشکیل شوند. این بلورها در زمان حرکتشان به سمت زمین، بیشتر، روی تختشان همراستا و موازی با زمین قرار می گیرد. یک بیننده در زمان نزدیک به طلوع یا غروب خورشید ممکن است از درون همان صفحه ای که بسیاری از این بلورها در آنند بگذرد. در چنین وضعیتی هر بلور می تواند مانند یک
عدسی مینیاتوری رفتار کرده و با شکستن و برگرداندن نور خورشید به سمت ما، پدیده ای شبیه به parhelia ایجاد کند. parhelia اصطلاح فنیِ «هاله» یا «خورشید دروغین» (sundog) است.
این تصویر سال گذشته در استکهلم سوئد گرفته شد. در میانه ی تصویر، خورشید را می بینیم، در حالی که دو هاله ی درخشان نیز در چپ و راست آن دیده می شوند. همچنین هاله ی درخشانِ 22 درجه را می بینیم که درست مثل هاله ی نادر و کم نورتر 46 درجه، در اثر بازتاب نور توسط بلورهای یخ موجود در جو پدید آمده است.
